Psikologların dil hazzı hiyerarşik teşhir,
enerji putperestliği için menkul kıymetler,
borsası semiyotik krizle kurulmuş, retorik şefkat.
Tat uzmanlarının doğaçlamasıyla
ekşiye yer açacağız psikosferde.
Gevşeyeceğiz dilin kenarlarından,
antolojinin yutma refleksi çalışıyor diye
neo-barokluğun lüzumu yok.

Empati kaymasının hüznü sempati ayarından,
harf serbestisinin yarı-ömrünün yabanileşememesi.
Akropoldeki avaz-adam’ın surat seçmesi,
elmacık kemiğinden göz çukuruna forkliftlerin işgali,
denilen o: spikerin hakikatiyle meta-acz,
Gözün gördüğünü kalibre edemiyor ses.
Herkes kulaklığını takmış sağır bir duyuşla
titreşiyor, faslına dönemiyor norm.
Kognitarya’dan haber alınamadığı gibi
kontrol altındaki haberden de veri alınamıyor.
Salıvericilerin salık vericilerle ağız birliğine
göz alışıyor da dil kekremişsel kalıveriyor kriz bildirisinde,
kimi baz istasyonu olarak yokluğu humorluyor,
kimi de parça niyetlere form devşiriyor şizo-çöplükten.

Hor görülenler için tek seçenek: küçümsemek.
Azdan çoğa tükenecek hizmetler hedeflemek:
Fütürist ekranlara talim terbiyeden yeni göz nurları akacak, ak.
İçten patlamalı kuram eylem planından sızdırılacak, sız.
Yüzeyde devinen roll-on imgeyle açıklığa kavuştuk,
mayalanmadan önceydi karanlığı, mihenkte taşlandı, açıldı.

Tüm kalburüstülerin toplandığı yerdeyiz, emanette.
Çürük bir boşluktu, bilinmek istedi, ilintili soruyu bulamadı.
Çürüğün dışı boş ki yayıldı, kısa şiirin disiplini,
türlü hiddetle koşullu harf cennetinden kovulma, pan-zihin.

Cenin seferber olamıyorsa düşünce feragat eder yaratımdan:
Çalkantıyla geri dönen için yer yok doğmaya.

İlk yayımı Buzdokuz 8’de olan bu şiir İmge Kası kitabında “Son Haber: Antolojinin Yutma Refleksi” adıyla yer almıştır. İmge Kası 2022 Şubat’ta çıktı.