Görme kusurları gözden kaynaklanmaz.
Görme beynin marifetidir.
Kalbin aynası yoktur. Kalp dört odacıktan oluşur.
Bir yerlerde gizlilikle odaların kapakları ve hafifçe kalplerin kapıları aralanabilir.
Kalbin anahtarı, kalp hırsızı gibi sözler klişedir.
Yerine baş aşağı yatağa uzanılıp alt alta başka sözcükler yazılabilir.
Ardından ellerin üzerinde kalkılıp bulunulan oda derhal terk edilebilir.
Bu durumda bağcıkların bağlanmasına gerek yoktur.
Ayaklar gökyüzüne uzatılıp sol baş parmakla dolunay söndürülebilir.
Bütün bunlar bir saniye barının turunu tamamlaması sırasında yapılabilir.
Yine de retinaya düşenin hızına yetişilmez.
Fizik formülleri ile şiir yapılabilir. Örnekleri vardır.
Şiirle fiziksel olan parçalanabilir.
Fizik fiziksel olanı destekler ve bazen de yıkar.
Matematik soyut olanı akıtır. Şeyler öteki şeyleri ölçer.
Işık yılı bir uzunluk birimidir.
Bir saat x gramdır.
Şiirin kilosu y dolardır.
Dolar yarın z kilowatttır.
Ölçülü olmak fantastiktir.
Bu cümle önce matematiksel olarak yanlıştır. Sonra varsayılabilir ve eleştirilebilir.
Pi’nin son basamağından başını sallandırıp boşluğa bakanlar olmuştur.
Boşluğun tersi boşluktur. Bu durum sinir hücreleri için bir şey ifade etmez.
Beyin önce düzeltir.
Şair önce bozar.
Görme onu izleyebilir.

Cansu Aybaş, Buzdokuz 6, Temmuz-Ağustos 2021